ความรักของผู้หญิง ไม่ได้เกิดขึ้นง่ายๆ

พันธนาการของหัวใจ

“ ความรัก “ ของผู้ชายเกิดขึ้นง่าย

สวย น่ารัก หุ่นดี เซ็กซี่ มีจริต


ก็เพียงพอที่จะทำให้ผู้ชายหลงรักผู้หญิงสักคน

ความรักจะลุกโชนมากขึ้นไปอีก

ถ้ายิ่งมี “ เซ็กส์ ” เข้ามาเติมเชื้อไฟ

ร้อนแรง แผดเผา มอดไหม้

นานไปสิ่งที่เรียกว่า “ ความรัก ” ก็เหลือแค่เถ้าถ่าน


รอวันปลิวหายไปพร้อมกับสายลม....เหลือแค่ความว่างเปล่า


แต่.....สำหรับผู้หญิง ไม่ใช่

ความรัก ไม่ได้เกิดแค่ชั่วข้ามคืน


เริ่มต้นจากเมล็ดพันธุ์ของความประทับใจ ความรู้สึกดี ๆ


ค่อย ๆ ฝังตัวลงในผืนดิน บ่มเพาะด้วยความเอาใจใส่ดูแล


ต้นกล้าเริ่มเติบใหญ่......หัวใจของผู้หญิงพองโต.......


โลกใบเดิม ๆ กลายเป็นสีชมพู

เต็มไปด้วยเรี่ยวแรงในการทำสิ่งดี ๆ ให้ “ คนที่เริ่มยึดครองพื้นที่ในหัวใจ ” อย่างไม่รู้จักเหน็ดเหนื่อย


เมื่อดอกรักผลิบานเต็มหัวใจ


แม้กระทั่งสิ่งที่หวงแหนที่สุดก็ให้ได้


“ เซ็กส์ ” สำหรับผู้หญิง ไม่ใช่แค่ “ ความใคร่ ” แต่หมายถึงความผูกพัน

ไม่ใช่ “ เชื้อไฟ ” ที่สุมลงไปในกองเพลิง แต่กลับเป็นสายใยที่ถักทอ “ รังรัก ” ให้เหนียวแน่นขึ้นทุกที


โดยไม่รู้เลยว่า แท้จริงมันคือ กรงขัง ที่เต็มไปด้วยโซ่ตรวน.... พันธนาการแห่งหัวใจ

เวลาผ่านไป ไฟรักของผู้ชายเริ่มมอดดับ หรี่ลง


กลับกัน.........


สายใยรักของผู้หญิงยิ่งร้อยรัดตราตรึง


ดั่งนาฬิกาทราย เม็ดทรายค่อย ๆ แทรกตัวผ่านช่องว่างของกาลเวลา


วันแล้ว วันเล่า วันแล้ว วันเล่า


ขวดแก้วด้านหนึ่งเหลือเพียงความว่างเปล่า.....ความรักเหือดแห้งไปจากหัวใจของผู้ชาย


เม็ดทรายไหลลงไปสู่ขวดแก้วอีกด้านเต็มเปี่ยม.......ความรักเอ่อล้นในหัวใจของผู้หญิง


เมื่อสายลมพัดมา เถ้าถ่านของ “ ความรัก ” ก็พลันหายไป พร้อมกับชายอันเป็นที่รัก


โลกสีชมพู มืดมิด โหดร้ายในฉับพลัน

สายใยแห่งความรักความผูกพัน ไม่ต่างไปจากโซ่ตรวน.....


ขมึงเกลียว บีบรัด แน่นขึ้น แน่นขึ้น


กักขัง “ หัวใจ ” ของหญิงสาวไว้ใน “ รังรัก ” ซึ่งแปรเปลี่ยนเป็น “ กรงขัง ” ไปแล้ว


มืดมิด อ้างว้าง หดหู่ สิ้นหวัง เจ็บปวด ทุรนทุราย


เหมือนกำลังถูกโซ่ตรวน .....สายใยรัก


รัดแน่นที่ลำคอ มัดมือมัดเท้า ช่วยตัวเองไม่ได้


ความทรงจำอันแสนหวาน....สับเปลี่ยนหมุนเวียนตามมาหลอกหลอนอย่างไม่มีที่สิ้นสุด


ถ้าความเจ็บปวด คือ ยาพิษ

มันคงพราก “ ชีวิต “ ของหญิงสาวไปแล้ว

ความรัก......งดงาม ชวนฝัน


ความรัก......หอมหวาน ตราตรึง


ความรัก.......พลังขับเคลื่อนที่ยิ่งใหญ่


ความรัก......แรงผลักดันที่ทำให้ฉันอยากมีชีวิตอยู่


แต่วันนี้.......กลับทำให้ฉันหมดสิ้นเรี่ยวแรงที่จะเดินอีกต่อไป


เมื่อไหร่ “ หัวใจ ” ของฉันจะได้รับการปลดปล่อย เสียที

ปล.ผู้ชายดีๆคงมีแต่ในนิยาย